Usta yazar Terry Pratchett’tan yine zeki ve ustaca kaleme alınmış, ölüm ve yurttaşlık öğelerini içeren, ama mizahı da elden bırakmayan bir roman.
Dünyanın sona erdiği gün…
… Mo, Oğlanların Adası’ndan eve dönüyordu. Kısa süre sonra erkek olacaktı.
Sonra dalga geldi. Dev bir dalga: kara geceyi peşinden getiren bir dalga. Dalga Tatlı Judy adlı gemiyi denizden aldı, adadaki yağmur ormanının ortasına bıraktı. İçeride tek bir kişi kaldı (papağanı da sayarsanız iki).
Köy gitmişti. Ulus gitmişti. Artık yalnızca üzerine pek bir şey giymeyen Mo, çok fazla şey giyen pantolonlu-adam, kızı ve bir dolu yanlış anlaşma kalmıştı.
ULUSA KİM GÖZ KULAK OLUYOR?
BİRAMIZ NEREDE?
... Eski tarihin öylesine yitip gitmeye niyeti yok, en azından Dedelerin hâlâ sesi varken. Ve Mo’nun gelecekle yüzleşmeden önce geçmişe bakması gerekiyor.
“Son derece komik dialoglar, hayal gücünün zirvesi.”
The Times
“Ustura kadar keskin taşlamalar... Karnınızı ağrıtacak kadar komik, feci zeki.”
Kirkus Reviews
“Çok, çok muhteşem!”
Starburst